Πρόκειται δηλαδή για τις σχέσεις μεταξύ των συζύγων, καθώς και για τις σχέσεις μεταξύ γονέων και τέκνων. Ειδικότερα, ρυθμίζει τις κατά κυριολεξία οικογενειακές σχέσεις, δηλαδή τη μνηστεία, το γάμο, τις σχέσεις των συζύγων, το διαζύγιο, την απόκτηση απογόνων μέσω ιατρικής υποβοήθησης, ζητήματα συγγένειας, τη διατροφή μεταξύ μελών της οικογένειας, τις σχέσεις γονέων και τέκνων και την υιοθεσία, αλλά και τις οιονεί οικογενειακές σχέσεις, όπου τα μέρη δεν είναι απαραίτητο να είναι σύζυγοι ή συγγενείς, δηλαδή την επιτροπεία καθώς και την αναδοχή ανηλίκου, τη δικαστική συμπαράσταση ενηλίκου και τέλος τη δικαστική επιμέλεια ξένων υποθέσεων. Η Οικογένεια είναι κατά πρώτο λόγο έννοια κοινωνιολογική και υποδηλώνει την ανάγκη του ανθρώπου να ανήκει κάπου, υποδηλώνοντας την πρωταρχική ομάδα της κοινωνίας, όπου ο δεσμός των μελών της συνδέεται άμεσα με ένα βιολογικό γεγονός: σεξουαλική σχέση ή τεκνοποιία. Η νομική έννοια της οικογένειας δεν προσδιορίζεται νομοθετικά παρά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ενώ το περιεχόμενό της είναι ελαστικό και διαμορφώνεται ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες που καλείται να εξυπηρετήσει μια ορισμένη ρύθμιση. Μία εναλλακτική μορφή οικογένειας, η οποία εμφανίζεται ολοένα και περισσότερο στις σύγχρονες κοινωνίες, είναι η ελεύθερη ένωση. Με το Ν. 3719/2008 αναγνωρίζεται στην Ελλάδα το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, το οποίο αποτελεί τη συμφωνία δύο ενηλίκων για την οργάνωση της συμβίωσή τους, παρέχοντας στα ζευγάρια μερικά από τα δικαιώματα που προσφέρει ο γάμος. Ακόμη, η οικογένεια δεν έχει νομική προσωπικότητα, δεν είναι δηλαδή υποκείμενο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Επομένως δεν έχει δική της περιουσία, δεν κληρονομεί ούτε κληρονομείται, δεν συμβάλλεται αυτοτελώς στο όνομα της, δεν μπορεί να διάδικος σε δίκη, κ.α. Τις ιδιότητες αυτές μπορούν να έχουν μόνο τα ίδια τα μέλη κάθε οικογένειας, δηλαδή η μητέρα, ο πατέρας, τα τέκνα.
Το δικηγορικό μας γραφείο απαρτιζόμενο από συνεργάτες εξειδικευμένους στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στις γαμικές διαφορές, στις διαφορές από την ελεύθερη συμβίωση, στις διαφορές από τις σχέσεις γονέων και τέκνων και στις διαφορές από τη σχέση των συζύγων, καθώς και στις περιουσιακές τους διαφορές, επιδεικνύοντας πάντοτε ιδιαίτερη ευαισθησία και ευθύνη προς τον πελάτη και τον άνθρωπο γενικότερα, αναλαμβάνει όλο το φάσμα των υποθέσεων του οικογενειακού δικαίου. Ενδεικτικά αναλαμβάνουμε: